In de andere (elf) kinderbedjes zijn kartonnen dozen geknipt en geplakt. Zij stellen de overige ‘baby’s’ voor. Vredig liggen zij allemaal, in rugligging, te slapen. Je hoort hun ademhaling zachtjes in- en uitgaan. Vlak boven hun hoofdjes hangen sensoren, evenals her en der draden aan het plafond.

De bedjes zijn echt, de muren van dik plastic. De ruimte is goed afgesloten tegen binnendringende lucht. Goed ingepakt is een betere omschrijving. Dat is belangrijk, want in de babyruimte van Hailin Zheng wordt in allerlei vormen het binnenklimaat van een reguliere babyslaapruimte nagebootst.

We staan in het onderzoekscentrum Vertigo van de TU Eindhoven, waar meerdere enorme afsluitbare cabines staan. Hailin gebruikt er één van, de overige zijn in gebruik voor andere onderzoekers, voor totaal andere onderzoeken. Alle kabels en snoeren lopen vanuit de babykamer naar een naastgelegen plek, vol met computers en beeldschermen. Waar hoopt de CO 2 zich op? Moeten bedjes gesloten zijn of juist open? Moet de ventilatie hoog of juist laag worden aangebracht?

Naar Nederland
Hailin Zheng is een jonge Chinese onderzoeker, die zich voor drie jaar in Nederland heeft genesteld. Oorspronkelijk komt hij uit een regio in de buurt van Hong Kong. In China heeft hij zijn bachelor en master behaald aan een technische universiteit. ‘Daar hield ik me vooral bezig met architectuurontwerp, maar tijdens mijn studie raakte ik geïnteresseerd in het binnenklimaat van gebouwen’, vertelt hij.