Stilte voor de storm in kinderopvangland? Het lijkt er wel op. De pagina’s ‘Signaleringen’ lieten zich deze keer niet vullen: er gebeurt niks in kinderopvangland dat de moeite van het vermelden waard is. Of toch wel? Jawel, schijn bedriegt. Onder het kalme wateroppervlak is het woelig. Dat blijkt dan weer uit die plotselinge golfslag: de oprichting van de Branchevereniging Maatschappelijke Kinderopvang (BMK). Voor wie gevoelig is voor onderstromen, kon dat geen verrassing zijn. Tot hoeveel deining die golfslag zal leiden, is vooralsnog onvoorspelbaar maar dat het zal gaan deinen, is wel duidelijk. De oprichters van BMK hebben een doel voor ogen: het vergemakkelijken van de vorming van kindcentra. Iedereen die zich bezighoudt met de vorming van kindcentra weet dat de ‘commerciële status’ van de kinderopvang een obstakel is. Begrijpen doe ik dat niet altijd. Het inhuren van een aannemer voor de aanleg van een fietspad is maatschappelijk toch redelijk geaccepteerd. Enfin, in de samenwerking tussen onderwijs en kinderopvang ligt de commerciële status van de kinderopvang gevoelig, blijkt uit de weerbarstige praktijk van de (i)kc-vorming die in deze BBMP beschreven wordt. Tijdens de gesprekken die ik voerde voor dit themanummer, viel me iets op: zodra het over kinderen gaat, krijgt iedere bestuurder, beleidsmaker, manager of pedagoog glimmertjes in de ogen. Zodra er convenanten, procedures en protocollen ter sprake komen, lijken ze te worden overvallen door moedeloosheid. Dat is toch veelzeggend!

Wilma Schepers | hoofdredacteur BBMP